Noma (wat zoveel betekent als ‘wegvreten’) is een vreselijke ziekte die heel jonge kinderen treft zodra de immuniteitsbescherming van de moedermelk wegvalt. De eerste symptomen duiken op in de mondholte. Daarna ontwikkelt de ziekte zich in een erg hoog tempo en gaat ze het gezicht ‘wegvreten’. De aandoening vernietigt de spieren, de huid en de ogen. Als de behandeling niet meteen wordt opgestart, overlijdt de patiënt een paar weken nadat de eerste symptomen zijn vastgesteld.

De vzw S.O.S. Enfants sans Frontières verzorgt deze patiëntjes op lange termijn.

Een postoperatieve opvolging op lange termijn is noodzakelijk omdat de vaatvernauwing bijna systematisch terugkeert als de kinesitherapie te vroeg wordt stopgezet en vanwege de soms nefaste effecten van de gezichtsgroei. Daarnaast moeten ook de voedselinname en de algemene toestand van het kind van nabij worden opgevolgd. Dat laatste wijst duidelijk op de noodzaak aan een plek waar de patiëntjes in alle rust kunnen herstellen, weg van de vervuiling van de grote stad en van de ziekenhuizen met hun vele ziektekiemen. Het herstel gebeurt bij voorkeur “op het platteland”.

Daarom is er, op een vijftigtal kilometer van Bamako, een ziekenhuis opgericht waar de “kinderen die als door wonder genezen zijn van Noma” worden opgevangen en verzorgd. De toestand van het kind wordt er gestabiliseerd om te vermijden dat de ziekte opnieuw de kop opsteekt. Maar de aandoening laat vaak vreselijke en soms afzichtelijke sporen na: misvormingen, littekens in het gezicht, verlies van het gezichtsvermogen, noem maar op. Meestal houden de kinderen er misvormingen aan over die niet met maxillo-faciale chirurgie kunnen worden verholpen en die ze de kans op een fatsoenlijk sociaal leven ontzeggen. Als de kinderen dan volwassen zijn, kunnen ze onmogelijk werk vinden en moeten ze noodgedwongen bedelen. Ze verbergen hun gezicht, dat een bron van afschuw is geworden.

Dit revalidatie- en herstellingscentrum biedt ze de kans om in gemeenschap samen te leven met andere kinderen en volwassenen die door dezelfde aandoening zijn getroffen. Dat maakt hun bestaan wat minder pijnlijk.

S.O.S. Enfants sans Frontières zet zich al meer dan 10 jaar in voor:

• De verdeling van verbanden, ontsmettingsproducten, en spalken voor het gezicht;
• De uitrusting van het centrum met kinesitherapiemateriaal dat onontbeerlijk is voor het overleven van de kinderen;
• De uitbouw van een ontspannings- en vormingsruimte die is voorzien van didactisch materiaal in het kader van de hygiëne en het basisonderwijs.